โดย ทิพถวิล (สินธุเสน) ชาตาคม

ใครสู้คน...ต้องอ่าน! 
คนไม่สู้ใคร....ยิ่งต้องอ่าน!

เนื่องจากคนไทยส่วนใหญ่มักรักสงบ (“ไทยนี้รักสงบ” แบบเพลงชาติสอนไว้) จนทำให้กลายเป็นคนปลงง่าย คือใครมาเอาเปรียบก็คิดเสียว่า 'คงเป็นกรรมเก่า' หรือ 'ชาติก่อนเราคงเอาของเขามามั้ง' และไม่อยากมีเรื่องมีราวจึงยอมให้คนอื่นละเมิดสิทธิ์โดยไม่คิดจะต่อสู้ ซึ่งในแง่หนึ่งก็ดีตรงที่ทำให้ตัวเองสบายใจไม่มีเรื่องรกสมอง ถ้าไม่ได้แกล้งปลง และไม่ต้องยุ่งยากกับการทวงสิทธิ์ใดๆ แต่ในอีกแง่หนึ่งก็เท่ากับเป็นการ 'ปล่อยให้คนชั่วลอยนวล' และมีโอกาสไปเอาเปรียบคนอื่นๆ ต่อไปอีก โดยเฉพาะคนที่ไม่มีทางสู้หรือขี้เกียจเรื่องมาก

แต่สำหรับดิฉัน ความที่ไม่ค่อยได้ร้องเพลงชาติจึงไม่รักสงบ และไม่เคยยอมใคร จึงไม่ปล่อยให้ใครมาเอาเปรียบและไม่รู้ว่าเป็นเพราะดวงดีมีพรสวรรค์หรือเพราะมีพระดีกันแน่ ถึงทำให้ดิฉันประสบความสำเร็จในการเป็นนักร้องเรียนมาตลอดเวลากว่าครึ่งศตวรรษ จนทำให้คิดอยากถ่ายทอดประสบการณ์ในเรื่องดังกล่าวให้คุณผู้อ่านได้รับทราบ

...ไม่ได้หมายความว่าต้องการให้ทุกคนลุกขึ้นมาร้องเรียนแบบลูกอีช่างโวยอะไรแบบนั้นนะคะ แต่ดิฉันอยากให้ประชาชนคนไทยเรียนรู้ที่จะต่อสู้เพื่อรักษาสิทธิ์ของตัวเอง ด้วยปฏิบัติการที่ตั้งอยู่บนรากฐานของความถูกต้องและความมีเหตุผลอันสมควร *ที่สำคัญถ้าการต่อสู้นั้นจะทำให้คนอื่นๆ โดยเฉพาะผู้ด้อยโอกาสในสังคมพลอยได้รับประโยชน์ไปด้วย*

ถึงแม้สิ่งที่ดิฉันทำจะเป็นเพียงเรื่องน้อยนิด แต่มันก็เหมือนแบบฝึกหัดหรือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรากล้าที่จะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากขึ้นได้ ดิฉันอยากให้ทุกคนตระหนักว่า *การที่คนเราลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อความถูกต้องในท่ามกลางอุปสรรคทั้งหลายอาจก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงอันมหัศจรรย์* ดังที่ได้เกิดขึ้นมาแล้วหลายครั้งในประวัติศาสตร์โลกจากการเสียสละของบุคคลสำคัญต่างๆ เช่น มหาตมะคานธี, มาร์ติน ลูเธอร์ คิง, ออง ซาน ซู จี ฯลฯ

แต่ก่อนที่เราจะเริ่มกระบวนการร้องเรียน คุณผู้อ่านจะต้องทำใจให้คิดแบบ ดอนกิโฆเต้ แห่งลามันช่า (Don Quixote/Man of La Mancha) ซึ่งเป็นไอดอลของดิฉันในการต่อสู้ทุกวิถีทางเพื่อความถูกต้องและยุติธรรม เหมือนเนื้อร้องตอนหนึ่งในเพลง ดิอิมพอสซิเบิ้ล ดรีม (The Impossible Dream) ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ที่สร้างจากวรรณกรรมอันยิ่งใหญ่เรื่องนี้...

To dream the impossible dream…
To fight the unbeatable foe
To bear the unbearable sorrow…
To run where the brave dare not go
To right the unrightable wrong...
To love pure and chaste from afar
To try when your arms are too weary...
To reach the unreachable star

ฉันจะฝันแม้ความฝันนั้นจะเหลือเชื่อ…
ฉันจะต่อสู้แม้ศัตรูที่ไม่เคยพ่ายแพ้
ฉันจะทนกับความทุกข์ที่แสนสาหัส....
ฉั นจะวิ่งไปในที่ๆ แม้คนกล้าก็ยังไม่อาจล่วงล้ำ
ฉันจะแก้ไขสิ่งผิดที่ไม่เคยมีใครแก้ไขได้....
ฉันจะรักด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์
ฉันจะพยายามแม้สองแขนจะอ่อนล้า....
เพื่อให้ไปถึงดาวที่ไกลแสนไกลดวงนั้น

เป็นไงคะ ทำใจที่จะ 'ต่อสู้เพื่อความถูกต้อง (Fight for the right)’ ได้หรือยัง?... ถ้าทำได้แล้วก็เตรียมพร้อมมม ...ลุยกันเลยค่ะ!!!😁

ติดตามอ่าน 'สุดยอดนักร้อง (เรียน)' ได้ทุกวันพฤหัสบดี ที่เพจ ยังแฮปปี้ YoungHappy