โดย นายแพทย์ อาทิตย์ อรัญญาเกษมสุข
หลายคนอาจทราบกันดี ว่าโรคความดันโลหิตสูง เป็นหนึ่งในภัยเงียบของผู้สูงอายุที่ไม่ควรมองข้าม เพราะฉะนั้นแล้ว ลองมาทำความรู้จักโรคนี้ให้มากขึ้นกันดีกว่า
1.ความดันโลหิตมี 2 ค่า คือ ตัวล่างและตัวบน
ค่าตัวเลขของความดันโลหิต มี 2 ค่า ได้แก่ ความดันโลหิตตัวบน คือความดันโลหิตขณะหัวใจบีบตัว และความดันโลหิตตัวล่าง คือความดันโลหิตขณะหัวใจคลายตัว เกณฑ์การวินิจฉัยความดันโลหิตสูง คือ ความดันโลหิตตัวบนมีค่าตั้งแต่ 140 มิลลิเมตรปรอทขึ้นไป หรือความดันโลหิตตัวล่างมีค่าตั้งแต่ 90 มิลลิเมตรปรอทขึ้นไป
2.ความดันโลหิตสามารถเพิ่มขึ้นได้ในภาวะต่างๆ
ความดันโลหิตสามารถเพิ่มขึ้นได้ในภาวะต่างๆ เช่น เวลาออกแรงมากๆ เวลาโมโหหรือหงุดหงิดหลังดื่มสุราหรือคาเฟอีน โดยที่ไม่จำเป็นต้องเป็นโรคความดันโลหิตสูง แต่โดยทั่วไปต้องไม่สูงเกิน 180/110 มิลลิเมตรปรอท ถ้าเกินนี้แพทย์สามารถวินิจฉัยโรคความดันโลหิตสูงได้เลย
3.คนไข้ความดันโลหิตสูง ส่วนใหญ่ไม่มีอาการผิดปกติ
คนไข้บางคนที่โรคความดันโลหิตสูงมานาน แม้ความดันโลหิตตัวบนสูงกว่า 200 มิลลิเมตรปรอท ก็อาจยังรู้สึกสบายดี ดังนั้น การตรวจสุขภาพประจำปี จึงมีความสำคัญมาก
4.ความน่ากลัวของโรคความดันโลหิตสูง คือภาวะแทรกซ้อนในระยะยาว
ภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจากโรคความดันโลหิตสูงในระยะยาว ได้แก่ โรคหลอดเลือดสมองที่ทำให้เป็นอัมพฤกษ์, อัมพาต, โรคหลอดเลือดหัวใจที่ทำให้มีอาการแน่นหน้าอก, ภาวะหัวใจวาย, ภาวะไตวาย ดังนั้น ถ้าสามารถตรวจและควบคุมโรคความดันโลหิตสูงได้แต่เนิ่นๆ จะสามารถป้องกันภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ที่กล่าวมาได้
5.โรคความดันโลหิตสามารถควบคุมได้จากพฤติกรรม
มีคนไข้จำนวนหนึ่งที่ควบคุมอาหาร ลดน้ำหนัก ถ้าน้ำหนักเกิน ออกกำลังกาย เลิกบุหรี่และสุรา แล้วสามารถควบคุมความดันโลหิตได้ดี จนสามารถหยุดยาลดความดันโลหิตได้ แต่คนไข้ส่วนใหญ่มักจะต้องกินยาไปตลอด ดังนั้นเมื่อเห็นว่าความดันโลหิตอยู่ในเกณฑ์ปกติ ไม่ควรหยุดยาเองโดยพลการ แต่ให้ปรึกษาแพทย์ที่ดูแลก่อน
Share this article